ტყუილით მოტყუება

რატომ უნდ გწერდე მხოლოდ უბედურების შეგრძნების დროს...
რატომ უნდა გწერდე სულ უიმედო და სევდიანი...
რატომ უნდა გწერდე ცრემლნრევი ტკივილით სავსე სიტყვებს...
მოგწერო ერთხელ მაინც სიხარულის ცრემლებით გაჟღენთილი წერილი,ხომ შეიძლება?!
დღეს ისეთი დღე მაქვს,რომელსაც ვერც კი ვითავისებ...
დღეს ისეთი ბედნიერი ვარ,რომ არ მჯერა საკუთარი ბედნიერების...
მე და შენ ერთმანეთი გვიყვარს...
როგორ მიჭირს ამის დაჯერება,ნეტავი თუ ხვდები?!
ეს ხომ ამდენი ტკივილით,ტანჯვით და ცრემლებით არის მიღწეული...
დასისხლული ფრჩხილებით მოვპოტნე ეს სიყვარული...
მე ღმერთისთვის არასოდეს მითხოვია შენ შეგყვარებოდი,უბრალოდ ყოველთვის იმას ვთხოვდი,რომ სამუდამოდ ასე მყვარებოდი...
რა ბედნიერი ვარ,ღმერთო...
არ მჯერა,თუ გიყვარვარ...
არ მჯერა,თუ ის ახდა,რის გაფიქრებასაც ვერ ვბედავდი ვერასოდეს გულშიც კი...
მგონია ვერ გავუძლებ ამას გული გამიქრება მკერდიდან უკვალოდ...
ტირილი მინდა და ვერ ვტირი...არა,კი ვტირი,მაგრამ ყელში მაინც რაღაც მიჭერს და მახრჩობს...
შენ გიყვარვარ...
განა ამაზე დიდი ბედნიერება შეიძლებოდა ღმერთს ჩემთვის ებოძებინა?
ამას ფურცელზე ვწერ და ცრემლები მელანს შლის თან... ოდესმე ამ ფურცელს განახებ ალბათ...
არ მეგონა ვინმე ასე თუ შემიყვარდებოდა...
თუ ვიტირებდი ბედნიერებისგან...რა მჭირს?! სულ ვერ ვცნობ ჩემს თავს...
ან ამდენი ნებისყოფა საიდან აღმომაჩნდა მიკვირს...
არ ველოდი საკუთარი თავისგან,თუ ასეთი სიყვარული შემეძლო...
...საუკუნე რომ გავიდეს,მაინც მეყვარები,ჩემთან იქნები თუ არა -- ამის მიუხედავად...



2009 24 ივლისი.ღამის 6 საათი.მალაგა...




და სამწუხაროა,რომ ეს სულ ტყუილი აღმოჩნდა.ეს უნდა მახსოვდეს ყოველთვის,მთელი ცხოვრება ...