შენს თავს ვერავინ ვეღარ წამართმევს...
აქა ხარ გულში...
უკვე დამალბე...
გიპოვე?
არა,წამით გამათბე...
უბრალოდ ჩემში სხივი აანთე....
როცა ვერ გხედავ,ვფორიაქდები...
დაგინახავ და უცებ გავთბები...
ნეტავ ვინა ხარ?!
უცხო ხარ?არ ხარ...
შორი ხარ?არ ხარ...
შენ ხომ ჩემში ხარ...
მე ორი გავხდი...
შენ და მე...
აზრი?
არაფრის აზრი აღარ მადარდებს...
მთავარია რომ აქ ხარ ხვალამდე...
ნუ იკარგები...
მოდი ხოლმე...
დარჩი,რომ გავთბე...
არ მეშინია სიცივის არა...
არ მეშინია არც უშენობის...
ვიცი,რომ არ ხარ სადმე ახლოში...
ვხვდები,რომ აქ ვარ მარტო,პათოსში...
მკვდარი სულივით რომ გამაცოცხლე
შენა ხარ ის --- მე ვინც მაცოცხლებს...
ნეტავ სადა ხარ,რომელ განედზე...
არ მსურს,ვიცოდე...
მაინც გამენდე...
დავნებდე?
ვერა...
აუF...გავრეკე
loooooooool...
Saturday, May 16, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment