როგორ მიდის სამოთხისკენ გზა,როცა ამდენი საცდურია წინ და ამას ვერ ვუმკლავდებით?რომელი გზა მიდის ტაძართან,რომელზეც არ არის სევდა ჩასაფრებული?
რატომ არის ის ასეთი და რატომ ვარ მე ასეთი?
რატომ არის ისე,რომ მაინცდამაინც სხვადასხვა ტკივილი უნდა გვაერთიანებდეს?
რატომ არ უნდა მას ეს ერთი გახდეს?
რატომ დაანგრია ყველაფერი სხვისი ისტყვებით?
რატომ არ ამბობს არასოდეს თავის სათქმელს თავისი ენით?
ვინ მიპასუხებს ამ კითხვებზე?
ის ვინც ცაშია?
მე შევყურებ ცას...
----------------------------------------------------------
Saturday, May 16, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment